ม. 1 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 141 / 480

นรชนใดห่อปลาเน่าด้วยใบหญ้าคา แม้ใบหญ้าคาของนรชนนั้น ก็ย่อมมีกลิ่นเน่าฟังไป ฉันใด การเข้าไปเสพคนพาล ก็ฉันนั้นเหมือนกัน นรชนใดห่อกฤษณาด้วยใบไม้ แม้ใบไม้ของนรชนนั้น ก็ย่อมหอมฟุ้งไปฉันใด การเข้าไปเสพนักปร

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการคบหากับสัตบุรุษและผลดีที่ได้รับ การเข้าไปเสพคนพาลส่งผลเสียให้กับชีวิต เช่นเดียวกับการเข้าไปเสพสัตบุรุษที่นำไปสู่ความดีและความเจริญ การมีผู้รู้หรือสัตบุรุษใกล้ตัวจะช่วยใ

ฐานะ 5 ประการ คือ อายุ วรรณะ สุข ยศ และเปี่ยมด้วยโภคะ ย่อมบันเทิงใจในสวรรค์ในปรโลกดังนี้ฯ ในลักษณะกัลยาณมิตรนั้นบุคคลมีศรัทธาสมบัติย่อมเชื่อปัญญาตรัสรู้ของพระตถาคต เชื่อกรรมและ ผลแห่งกรรม คือเชื่อว่า

ฐานะ 5 ประการที่ประกอบด้วยอายุ วรรณะ สุข ยศ และโภคะนั้นทำให้ผู้มีศีลมีความสำเร็จในปรโลก อานิสงส์ของศีลสมบัติมีการพูดถึงถึง 5 ประการ ได้แก่ ความร่ำรวย ความมีชื่อเสียง การเข้าหาสังคม ความไม่หลงทำกาละ แล

ทรัพย์สมบัติที่แม่มอบให้ก็ให้เท่าๆกันมิใช่หรือ แม่ได้ฟังเช่นนั้นก็รู้สึกขัดเคืองใจไม่พอใจที่ลูกว่ากล่าวทำนองไม่ อยากจะดูแลเลี้ยงดู นางจึงต้องไปอาศัยอยู่กับลูกชายคนรอง เมื่อไปอยู่บ้านอีกหลังหนึ่ง สมัยแ

แม่ที่มีลูก 14 คน กลับไร้คนดูแล จึงตัดสินใจบวชเป็นภิกษุณีในพระพุทธศาสนาเพื่อหาความสงบใจและเข้าถึงธรรม หลังจากตั้งใจปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง นางพบกับความสงบในจิตใจและได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ จนหมดความ

“ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม 6 ประการ เป็นผู้สามารถในอันปฏิบัติเพื่อ ประโยชน์เกื้อกูลแก่ทั้งตนและผู้อื่น ธรรม 6 ประการเป็นไฉน ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ 1. เป็นผู้มีความเข้าใ

ภิกษุที่ประกอบด้วยธรรม 6 ประการนั้น สามารถทำประโยชน์ให้ทั้งตนและผู้อื่นได้ ซึ่งได้แก่ ความเข้าใจในกุศลธรรม, การจดจำพระธรรม, การพิจารณาธรรม, การปฏิบัติธรรมที่เหมาะสม, การใช้วาจาสุภาพและการชี้แจงให้ผู้อ

สุดจะประมาณ มีเต่าตาบอดทั้งสองข้างอยู่ตัวหนึ่ง ทุกๆ หนึ่งร้อยปี จะโผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำ 1 ครั้ง และในท้อง ทะเลนี้มีห่วงที่พอดีกับหัวเต่าลอยอยู่อันหนึ่ง โอกาสที่เต่าตาบอดจะโผล่หัวขึ้นมา แล้วเอาหัวสอดเข้าไ

บทความนี้กล่าวถึงความยากลำบากในการเกิดเป็นมนุษย์ โดยใช้ตัวอย่างของเต่าตาบอดที่โผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำเพียงร้อยปีและความยากในการให้หัวเข้าห่วง อธิบายสถานการณ์สำคัญที่พระโพธิสัตว์ต้องเผชิญก่อนตรัสรู้เป็นพระส

พูดถูกเวลา (กาล) คือรู้ว่าเวลาไหนควรพูด เวลาไหนยังไม่ควรพูด ควรพูดนานเท่าไร ต้องคาดผล ที่จะเกิดขึ้นไว้ด้วย พูดถูกสถานที่ (เทศะ) คือรู้ว่าในสถานที่เช่นไร เหตุการณ์แวดล้อมเช่นไรจึงสมควรที่จะพูด หากพูดออ

การพูดที่มีประสิทธิภาพเกี่ยวข้องกับการรู้ว่าเมื่อใดและที่ไหนควรพูด รวมถึงผลที่อาจเกิดขึ้นจากการพูด ด้วยการฟังความคิดเห็นและไม่ด่วนตัดสินใจ การพูดที่มีประโยชน์ต้องคำนึงถึงเวลาและสถานที่ เพื่อสร้างความเ

ประพฤติปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายแล้วช่วยกันแผ่ขยายพุทธศาสนาไปทั่วโลกโดยทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ทุ่มเททำลงไปนั้น ก็เพื่อเป้าหมายเดียวคือสร้างสันติสุขให้บังเกิดขึ้นแก่โลก 6.3.2 ขาดกำลังใจ อุปสรรคใ

บทความนี้พูดถึงการสร้างกำลังใจในกระบวนการปฏิบัติธรรมและการทำหน้าที่กัลยาณมิตร โดยการเข้าใกล้ครูบาอาจารย์ คบหากัลยาณมิตร และการฟังธรรมอย่างสม่ำเสมอ รวมถึงการนั่งสมาธิซึ่งเป็นแหล่งพลังในใจ การเข้าใจธรรม

ให้เกิดขึ้นในโลก ด้วยการชักนำชาวโลกให้ตระหนักถึงคุณค่าของความเป็นมนุษย์และมาปฏิบัติธรรมร่วมกัน เราจะเอาชนะอุปสรรคทุกอย่าง ที่จะมาขัดขวางชาวโลกมิให้รู้คุณและตอบแทนคุณผู้มี พระคุณของโลก ผู้เป็นต้นแบบชีว

เนื้อหานี้ชักนำให้ชาวโลกตระหนักถึงคุณค่าของความเป็นมนุษย์ โดยการปฏิบัติธรรมร่วมกัน เพื่อเอาชนะอุปสรรคที่ขัดขวางไม่ให้รู้คุณและตอบแทนผู้มีพระคุณของโลก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงความอดทนและคุณสมบัติของน

เนื้อหาบทที่ 7 พระสัมมาสัมพุทธเจ้ากับการทำหน้าที่กัลยาณมิตร 7.1 คุณสมบัติของกัลยาณมิตรตามแบบอย่างพระพุทธองค์ 7.1.1 มีความกรุณาเป็นพื้นฐาน 7.1.2 ไม่ถือตัวไม่หยิ่งยโส 7.1.3 มีความอดทน 7.1.4 มีความยุติธร

บทที่ 7 สำรวจคุณสมบัติของกัลยาณมิตรตามแบบอย่างของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยมีคุณสมบัติพื้นฐานเช่น ความกรุณา ความอดทน และความยุติธรรม รวมถึงวิธีการสอน 3 แบบที่ท่านใช้คืออิทธิปาฏิหาริย์ อาเทสนาปาฏิหาริย์ แ

บทที่ 7 พระสัมมาสัมพุทธเจ้ากับการทำหน้าที่กัลยาณมิตร พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ชื่อว่าเป็นยอดกัลยาณมิตรของโลกเพราะทรงแนะนำชาวโลกให้พ้นจากทุกข์ พบสุขอันเป็นอมตะ ซึ่งจะหาศาสดาหรือเจ้าลัทธิใดๆ ในโลกนี้มาเทีย

บทนี้เน้นถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในฐานะกัลยาณมิตรที่ยอดเยี่ยม พระองค์ทรงมีคุณสมบัติที่สำคัญในการสอนเพื่อช่วยเหลือชาวโลกพ้นจากทุกข์ โดยไม่หวังผลตอบแทน พระพุทธเจ้าใช้หลักการสอนที่เข้าใจง่าย ทำให้ผู้คนเกิด

เมื่อถึงคราวจำเป็น ก็ทรงลงมือล้างเลือดล้างหนอง อุจจาระปัสสาวะของภิกษุที่กำลังอาพาธ เช่นเสด็จไป โปรดพระติสสเถระผู้มีกายเปื่อยเน่า เรื่องเกิดขึ้นในสมัยพุทธกาล คือมีกุลบุตรท่านหนึ่ง ออกบวชอุทิศ ชีวิตในพร

เรื่องราวนี้กล่าวถึงพระติสสเถระผู้ประสบโรคร้ายที่ทำให้ร่างกายของท่านเกิดแผลเหวอะหวะและต้องทนทุกข์ทรมาน ในขณะที่ท่านกำลังรอวันตาย พระพุทธเจ้าทรงเห็นความทุกข์ของท่านและเสด็จมาช่วย โดยทรงทำความสะอาดและดู

ผู้ประพฤติเหมือนสุนัขเป็นพระอรหันต์ที่ดี เมื่อได้ยินเช่นนั้น สุนักขัตตะได้กล่าวย้อนว่า พระผู้มีพระภาคยัง หวง ความเป็นพระอรหันต์ไว้อีกหรือ ซึ่งค่อนข้างจะเป็นการย้อนที่เจ็บแสบ แต่พระพุทธองค์ก็ทรงโต้ตอบ

บทนี้กล่าวถึงความประพฤติของพระพุทธเจ้าเมื่อมีผู้ดูถูกเหยียดหยามพระองค์ และการตอบสนองอย่างชาญฉลาด ด้วยการสอนธรรมให้เข้าใจความหมายของความถ่อย ภายในเรื่องยังพูดถึงการยอมรับนิมนต์จากหญิงโสเภณีที่สะท้อนถึง

อีกคราวหนึ่ง ขณะที่พระพุทธองค์ทรงต้อนรับพระเจ้าปเสนทิแห่งรัฐโกศลที่บุพพาราม ได้มีชฎิล 7 คน นิครนถ์ 7 คน อเจลกะ 7 คน เอกสาฎก 7 คน และปริพาชก 7 คน มีขนรักแร้ และเล็บยาว หาบ บริขารพะรุงพะรังเดินผ่านไป เม

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสเกี่ยวกับพระอรหันต์และความเข้าใจในศีลธรรม โดยเน้นบทบาทของครูในการเป็นแบบอย่างที่ดีแก่ศิษย์ เข้าใจระดับสติปัญญาของนักเรียนและการปรับปรุงวิธีการสอนให้เหมาะสม ม

แล้วก็มีการซักถามทบทวนอีกครั้งหนึ่ง จึงจะเข้าใจได้ 4. ปทปรมะ ( ผู้มีบทเป็นอย่างยิ่ง ) หมายถึงผู้ต้องใช้บทบาทมากจึงจะเข้าใจได้ ปทปรมะน่าจะมี 2 ประเภท คือ 4.1 ประเภทสอนไม่ได้เลย คือคนประเภทปัญญาอ่อน ไม่

ในพระพุทธศาสนา มีการจำแนกผู้เรียนออกเป็น 4 ประเภทตามความเข้าใจและบทบาทที่ต้องใช้ในการเรียนรู้ ซึ่งรวมถึงประเภทปัญญาอ่อนและผู้ที่มีความเห็นผิดอย่างรุนแรง นอกจากนี้พระพุทธเจ้ายังใช้วิธีการสอนที่เรียกว่า

ความเลื่อมใสมาก แต่อุรุเวลกัสสปะก็ยังไม่อ่อนข้อ ยังเข้าใจว่าตนเป็นพระอรหันต์ประเสริฐกว่านั่นเอง ต่อมาพระพุทธองค์ทรงแสดงปาฏิหาริย์อีกหลายอย่าง เช่น ให้อุรุเวลกัสสปะเห็น ท้าวมหาราชจตุ โลกบาลทั้ง 4 มาเข้

บทความนี้กล่าวถึงปาฏิหาริย์ต่างๆ ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงให้เห็น เช่น การช่วยเหลืออุรุเวลกัสสปะให้เข้าใจถึงธรรมะ และการเปิดเผยลักษณะมหาบุรุษแก่เสลพราหมณ์ รวมถึงการโปรดโจรที่มีชื่อว่าองคุลิมาล นอกจากนี้ยั

ด้วยความสงสารต่อองคุลิมาล และมารดา พระพุทธเจ้าจึงเสด็จไปยังป่ามหาวันก่อนมารดาของเขา พอองคุลิมาลเห็นพระพุทธเจ้าเสด็จมา ก็ชักดาบออกวิ่งไล่ทันที แต่ปรากฏว่าวิ่งจนสุดฝีเท้าก็ไล่ไม่ทัน ในที่สุดก็ยอมแพ้ต่อพ

เนื้อหานี้พูดถึงการสอนของพระพุทธเจ้า โดยเฉพาะเทคนิคอาเทสนา ที่เป็นการดักใจและเข้าใจสภาพจิตใจของผู้เรียน พระพุทธเริ่มด้วยการเสด็จไปยังป่ามหาวันเพื่อโปรดองคุลิมาล แม้จะเผชิญกับความท้าทาย แต่พระองค์ทรงสา

พระปัญจวัคคีย์ยอมฟังธรรม เพราะจำได้ว่าคำพูดเช่นนี้พระองค์ไม่เคยพูดมาก่อนเลย และ พระพุทธองค์ทรงมีคำพูดที่เชื่อถือได้มากที่สุด ทรงทำให้ชายหนุ่ม 30 คนได้คิด ในระหว่างเดินทางไปยังกรุงราชคฤห์ พระพุทธองค์ได

ในบทนี้บรรยายถึงว่าพระพุทธเจ้าสามารถเปลี่ยนแปลงจิตใจของชายหนุ่ม 30 คน ให้เข้าใจคุณค่าของการแสวงหาตนเองและอองคุลิมาลโดยการใช้คำพูดที่มีอิทธิพล เมื่อพระพุทธเจ้าได้ทรงสอน ความสงสัยและความสนใจเกิดขึ้นในจิ

พระพุทธองค์ทรงห้ามเขาถึง 3 ครั้ง เพราะเห็นว่าเป็นเวลาที่ไม่เหมาะกับการแสดงธรรม แต่ในที่สุด พระองค์ก็ทรงยินยอมโดยแสดงธรรมอย่างย่อๆ ว่า “ดูก่อนพาหิยะ เพราะเหตุนั้นแล ท่านพึงศึกษาอย่างนี้ว่า เมื่อเห็นสัก

เนื้อหานี้กล่าวถึงการแสดงธรรมของพระพุทธเจ้าในช่วงต่างๆ ตั้งแต่การสอนพาหิยะจนถึงการสอนพระอัสสชิ รวมถึงแนวทางการเรียนรู้และการปฏิบัติธรรมแบบไม่ต้องพูด แต่เปิดโอกาสให้ศึกษาและค้นพบความจริงด้วยตนเอง โดยเฉ

พระมหาปันถกผู้พี่เห็นว่าน้องชายจะไปไม่ไหวแน่ ก็เลยขับไล่ให้ลาสิกขาออกไปเป็นคฤหัสถ์เสียเลย แต่พระจุฬปันถกยังไม่อยากสึก แต่จำต้องไป เมื่อเดินไปพบพระศาสดาจึงเข้าไปเฝ้า พระพุทธองค์ทรงถาม ครั้นทราบเรื่องรา

เรื่องราวการบรรลุธรรมของพระจุฬปันถกได้แสดงให้เห็นว่าการเข้าถึงมรรคผลนั้นไม่ขึ้นอยู่กับสติปัญญาหรือสามารถทั่วไปของจิต ในกรณีของพระจุฬปันถก แม้จะมีความสามารถในการจดจำต่ำ แต่ก็สามารถบรรลุธรรมได้อย่างรวดเ

7.2.3 การสอนแบบอนุสาสนีปาฏิหาริย์ การสอนแบบอนุสาสนีปาฏิหาริย์ หรือการดักใจช่วยแต่อย่างใด ในการสอน เป็นการบรรยายหรือการแสดงแบบธรรมดาโดยไม่ต้องใช้ฤทธิ์เดช พระพุทธเจ้าทรงใช้วิธีอนุสาสนี้มากที่สุดและได้ผล

การสอนแบบอนุสาสนีปาฏิหาริย์เน้นการบรรยายและแสดงธรรมโดยไม่ต้องใช้อำนาจ พระพุทธเจ้าใช้วิธีนี้เพื่อให้ผู้เรียนบรรลุธรรมโดยเข้าใจพื้นฐานและใจของผู้ฟัง พระองค์พิจารณาอุปนิสัยและภูมิหลังของแต่ละคนเพื่อการสอ